1- احساس نگراني دائمي
2- ناشادي دائمي به علل ناموجّه
3- از دست دادن آسان تعادل رواني در بيشتر اوقات
4- بي خوابي مکرر
5- افسردگي و سرخوشي متناوب بصورت ناتوان کننده
6- احساس بي علاقگي و تنفّر دائمي نسبت به مردم
7- آشفتگي زندگي
8- عدم تحمل دائمي فرزندان
9- همواره خشمگين و بعد دچار پشيماني شدن
10- ترس بي جهت دائمي
12- دائما حق را به جانب خود دادن و ديگران را ناحق شمردن
13- احساس درد و شکايت هاي بي شمار بدني که علّتي براي آن پيدا نمي شود.
به عقيده دکتر منينگر اگر شخصي وجود يکي از علائم فوق را در خود قطعي بداند بايد به او کمک شود